بنا به خبر دریافتی، در تعمیرگاه شماره یک مرکزی ایران خودرو واقع در تقاطع یادگار- آزادی تهران، 15 نفر از کارگران قراردادی در چند روز اخیر از کار اخراج شده اند. هریک از این کارگران اخراجی بین 5 تا 8 سال سابقه کار داشتند و تحت پوشش شرکت پیمانکاری "همگام" بوده اند. اخراج این کارگران بنا به تصمیم مشترک نکویی مدیر شرکت همگام و نرج آبادی مدیر عامل تعمیرگاه مرکزی صورت گرفته است.
در تعمیرگاه مرکزی ایران خودرو بیش از 600 نفر کارگر قراردادی در شرایط استثمار وحشیانه و برده وار تحت نظر شرکتهای پیمانکاری "همگام" و "ستاک" به کار مشغولند. ساعت کار از 7 صبح تا 5/5 عصر و اضافه کاری اجباری از 5/5 عصر تا پاسی از شب است. همینطور کار در روزهای جمعه و تعطیلات در مقابل دستمزدهای ناچیز برای کارگران اجباریست.
اخراج این کارگران در راستای اجرای طرح ضد کارگری اخراج کارگران ایران خودرو پس از تعطیلات اجباری تابستانی است. اخراجهائی که هدفش را گسترش تولید و استخدام کارگران "مطیع" قرار داده است. شرکت پیمانکاری "همگام" از جمله شرکتهای انگل و مفتخور در زمینه تهیه نیروی کار ارزان در ایران خودرو و بخصوص تعمیرگاه مرکزی شماره یک است. شرکت همگام دارای زیر مجموعه دیگری به نام "شرکت ستاک" می باشد که در زمینه استخدام نیروهای خدماتی با دستمزدهای پایین تر فعال است. پایه دستمزد کارگران استخدامی توسط شرکت همگام 300 هزار تومان و کارگران استخدامی توسط شرکت ستاک زیر 300 هزار تومان است. هم اکنون در کنار اخراج و بیکارسازی کارگران، نکویی و نرج آبادی دو عنصر مزدور سرمایه داری و چهره های منفور ضد کارگری، در حال لغو قراردادهای کارگران با شرکت همگام و سپردن کارگران به شرکت ستاک میباشند. معنی فوری این جابجائی شرکتها و قراردادها برای کارگران، پائین آمدن دستمزدها و غارت بیشتر سفره های خالی کارگران و خانواده های محرومشان است.
در ایران خودرو اخراجها اساسا تحت پروسه قرارداد با شرکتهای پیمانی و تعویض آنها میگذرد. هر شرکت پیمانی تلاش میکند به شکل ارزانتری نیروی کار عرضه کند و ایران خودرو نیز هم مجموعا دستمزد کمتری میدهد و هم مرتبا ترکیب کارگران قدیمی را با کارگران جوانتر و بی تجربه تر جایگزین میکند. بدنبال تعطیلات اجباری تابستانی و بدون حقوق، بخشها و سالنهای مختلف ایران خودرو از ایران خودرو دیزل و سایتهای ایتکو پرس 1 و 2 و سالنهای مونتاژ و تعمیرگاه مرکزی و غیره که با شرکتهائی مانند همگام، ستاک، فن اندیش، احیاگستر و انواع شرکتهای پیمانی قرارداد دارند، بیوقفه اخراج کارگران را ادامه میدهند.
این برده داری مدرن سرمایه داری است. اگرچه کار قراردادی در همه جای دنیا رو به گسترش است و مقوله ای بنام امنیت شغلی معنی قدیمی خود را از دست داده است، اما همین روند در کشورهائی مانند ایران به یک برده داری تمام عیار منجر شده است. یک خواست اعتصاب کارگران ایران خودرو مخالفت با قراردادهای موقت کار و استخدام رسمی توسط خود شرکت ایران خودرو بجای استخدام توسط شرکتهای پیمانی بود. شرکتهای پیمانی با یک قراداد سفید امضا کارگر را به کارخانه با دستمزد پائینی تحویل میدهند. این کارگران حتی از همان حقوق ناچیز کارگران رسمی برخوردار نیستند و هر زمان که لازم بدانند با سهولت آنها را اخراج میکنند. این سیاست درعین حال شکاف و رقابت و محافظه کاری را بین کارگران دامن میزند. در سطحی عمومی تر، قراردادی شدن کار، ناامنی شغلی، دستمزدهای پائین، فقدان هر نوع بیمه و مزایا، تصفیه مرتب کارگران قدیمی، اعمال فشار برای بازخریدی، و پرداخت نکردن همین حقوقها شرایط حاکم به کار و زندگی طبقه کرگر ایران است.
کارگران ایران خودرو و کلا طبقه کارگر ایران قادر نیستند که صرفا شرکتهای پیمانی را از صحنه بدر کنند. این انگلهای برده دار جزو مشخصات سرمایه داری امروزاند. لذا برای رهائی از شر آنها باید از شر نظامی راحت شد که امورش بدون بردگی نمیگذرد. در کوتاه مدت یک سیاست کارگری تنها میتواند متکی بر تحمیل شرایط یکسانی به کارفرماها در استخدام کارگر باشد. دورخیز برای لغو کار قراردادی چتری است که شرکتهای پیمانی را نیز هدف قرار میدهد. باید قوانین ضد کارگری سرمایه داری و دولت شان را عقب راند و شکست داد و این بدون اتحاد وسیع کارگران و بمیدان کشیدن این نیرو ممکن نیست. امروز برای متوقف کردن اخراجها، بستن کارخانجات، و مقابله با بیحقوقی کارگران و افزایش دستمزدها و امنیت محیط کار باید به سلاح اعتصاب متوسل شد. بویژه کارگران ایران خودرو با اهرم قدرتمندی که در دست دارند به سهولت میتوانند این روند را متوقف کنند.
حزب، کارگران ایران خودرو را به تدارک یک مقابله گسترده تر با سیاست اخراج و روشهای مشترک مدیریت ایران خودرو و شرکتهای برده داری پیمانی فرامیخواند.
